Vanaf Zuidlaren wandel je via natuurgebied Appèlbergen en het Noordlaarderbos naar Glimmen. Onderweg passeer je ook nog het heideterrein Vijftig Bunder. Hierna volgt de Onner Es en eindig je in het plaatsje Onnen. Hoogtepunt is de Onner Es, een fabelachtig mooie landschap. De hooggelegen akker, ten zuiden van het Groningse dorp Onnen, op de Hondsrug. Je loopt over een glooiend wandelpad tussen landbouwgrond en weilanden door. Hier wordt huttentut verbouwd dat wordt gebruikt om olie van te maken. Je ziet in de verte een veen liggen dat is ontstaan in de ijstijd. Het landschap wordt gezien als landschappelijk zeer waardevol. Ik kom langs een man die een paard van hoeven voorziet, ‘hij beslaat het paard’. Het doet me denken aan mijn vader, een paardeliefhebber, die ook altijd paarden had. Ik raak in gesprek en hij vertelt met passie over zijn beroep en zijn hobby; ‘Luister naar het klikken van de hoeven van het paard, en je wordt rustig.’

Appelbergen of Appélbergen? De klemtoon ligt op de tweede lettergreep, dat had ik niet verwacht. Een beetje onderzoek leert dat het de naam is  van een voormalig militair oefenterrein. Dat verklaart veel. Op appél gaan, een militaire term voor de verplichte samenkomst ter controle van de aanwezigheid van alle manschappen.

De Vijftig Bunder is een natuurgebied dat in beheer is van Natuurmonumenten. De naam verwijst naar de geschatte grootte: 50 bunder, oorspronkelijk ruim 65 ha. Het natuurgebied is een heideveld met daaromheen stukken bos. In het gebied zijn veel verschillende dieren te vinden zoals de Schotse Hooglander, maar ook verschillende vogelsoorten. In het gebied zijn evenals in het noordelijker gelegen Groningse Noordlaarderbos karrensporen uit de Middeleeuwen te vinden en 7000 jaar oude grafheuvels.

Het bos is sinds de jaren 1930 voor een groot deel eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten. Met een oppervlakte van 120 hectare behoort het tot de grootste bossen van de provincie. Het bos vormt onderdeel van het Nationaal Landschap Drentsche Aa. Het bos wordt doorsneden door drie hoofdlanen en de kaarsrechte Duinweg aan oostzijde van het bos dateert van rond 1872. Het bos ontstond in de 19e eeuw als productiebos en heeft deze functie tot eind jaren 1970 behouden. Sinds de jaren 1980 wordt het bos echter omgevormd tot een gemengd bos. Voormalig boswachter Leendert Brunsting heeft in dit bos veel geëxperimenteerd met diverse boomsoorten. Hij plantte niet alleen uitheemse sparren en eiken, maar ook beuk, esdoorn, haagbeuk en hazelaar.

Appelbergen is de naam van een voormalig militair oefenterrein en tegenwoordig een bos met heide- en veenrestanten ten oosten van Glimmen. De naam wordt uitgesproken met de klemtoon op de eerste e, dus als het woord appel, in de militaire betekenis.

Aan de rand van de Onner Esch ligt Menno’s tuintje. Het is particulier eigendom van de familie Nanninga die de nalatenschap van hun vader Menno goed willen beheren met de inrichting van deze bijen- en insectenidylle. Het middenveld van de tuin is geheel afgeplagd en er is een ‘Hondsrug’ mengsel van Cruydthoek ingezaaid, met onder andere hazenpootje, gele morgenster, margriet en kamille. In de haag staan meidoorn, sleedoorn, pruim en berk en verder tamme kastanje, pruim, appel en peer.

Onnen is een esdorp met als eigenaardigheid dat de Onner es een flink stuk buiten het eigenlijke dorp ligt. Het dorp is mooi gelegen tussen oude natuurgebieden zoals de Onnerpolder, de Onner Es en het Steenberger Veen. Het is de laatste jaren populair geworden als woondorp voor rustzoekende forenzen.