Middelburg, wat een mooie stad! Je vergaapt je aan de historische gebouwen. Je voelt en ziet dat de stad een rijke geschiedenis heeft die je nog steeds in het straatbeeld terugziet. De stad had ooit zelfs, op de hoofdstad Amsterdam na, de meeste historische gebouwen. Het was samen met Amsterdam in de tijd van de Verenigde Oost Indische Compagnie een van de belangrijkste steden van ons land. Er staan nu nog ruim 1100 monumenten in de binnenstad. Je ziet tijdens de wandeling de Lange Jan, de kerk die overal bovenuit torent. En de Abdij, ook wel het hard van Middelburg genoemd en de Kuiperspoort, de enige overgebleven stadspoort. En als je even van de route afwijkt om iets te eten of te drinken, vergaap je je aan de schoonheid en rijkdom van het stadhuis. De wandeling laat verder het noordelijke bolwerk zien die langs de gracht kronkelt. Eeuwenoude bomen staan er, allemaal bedacht door de beroemde tuinarchitect Zocher. Even verlaten we de stad en lopen over boerenland naar landgoed Ter Hooge. Een groene long leidt je vervolgens naar de stad terug. De route is een mooie combinatie van stad en even boerenland waarbij de route je door verrassend veel steegjes in de binnenstad leidt.

We maken een mooie stadse tocht in en om de provinciehoofdstad van Zeeland. Deze 600e Trage Tocht begint met een stenige slinger door de oude binnenstad met de imposante Lange Jan die overal bovenuit torent. We wandelen over het prachtige Abdijplein, zoeken de smalle steegjes en lopen onder poortjes door, met ogen tekort. Via het vernieuwde Molenwaterpark, ooit draaikom voor schepen, lopen we naar de Koepoort, stadspoort uit 1735. Middelburg had acht stadspoorten, de Koepoort is als enige bewaard gebleven. De poort, in barokstijl opgetrokken, is gebouwd door architect Jan de Munck en beeldhouwer Jan Pieter van Baurscheidt de Jonge. Over het noordelijke bolwerk met bastions, restanten van de historische vestingwerken uit de 16e eeuw, is het nu heerlijk wandelen. Omstreeks 1846 zijn hier, naar een ontwerp van Zocher, fraaie plantsoenen op de wallen aangelegd. We lopen langs grachten met klinkende namen als Noordvest en Seisvest, en de Seismolen als baken. De korenmolen uit 1728 is een ronde stenen stellingmolen. We vervolgen onze route langs de Domburgsche Watergang door de groene gangen van Park de Griffioen en het Amaliapark naar de stadsrand. En dan staan we op de Breeweg met onze voeten midden in het Zeeuwse boerenland. Bij kaasboerderij Pitteperk lopen we landgoed Ter Hooge op, een hoogtepunt op deze wandeling. We slingeren over onverharde paden langs landerijen, vijvers, parkbos en kasteel. Het landgoed is in beheer bij de familiestichting Lynden Ter Hooge. Langs de rand van nieuwbouwwijk Rittenburg komen we bij park Toorenvliedt met het gelijknamige landhuis uit de 18e eeuw, in de Tweede Wereldoorlog een Duitse commandopost. In het park zijn veel bunkers aangelegd die nog grotendeels intact zijn. In een van de bunkers is een klein museum ingericht. Langs de Vlissingsche Watergang lopen we naar het brede Kanaal door Walcheren. Het fraaie slotakkoord is een hoog dijkje langs het kanaal met gemaal Boreel, Schroebrug en Stationsbrug.

De Abdijtoren is een 90,4 meter hoge kerktoren die behoort tot het abdijcomplex en heeft als bijnaam de Lange Jan. De Abdijtoren dateert uit de tweede helft van de veertiende eeuw. Hij is achtkantig van vorm en bekleed met ledesteen en is diverse malen door brand beschadigd. Na de stadsbrand op 17 mei 1940 aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, kreeg architect Jan de Meijer uit Amsterdam al in augustus 1940 opdracht van het Middelburgse gemeentebestuur de toren te restaureren. De heropening van de gerestaureerde toren was op 11 juni 1955.

Het enige stadspark van Middelburg, het Molenwaterpark, ligt aan de rand van de vesting. Aanvankelijk was het de draaikom voor de schepen die de stad bezochten, later werd deze gedempt en omgevormd tot stadspark, tussentijds was het nog een exercitieterrein. Het park heeft een ruim grasveld. heeft tal van bomen, bloemen en planten, een bijenhotel en amfibieschalen voor de rugstreeppad. Het regenwater dat in de buurt of in het park valt wordt in de vijver of in de wadi’s, die aan de rand van het park liggen, gebufferd. In totaal heeft het park maar liefst 2.000 m3 aan ruimte om water vast te houden en tijdelijk te bergen.

De Koepoort is, van de ooit acht aanwezige stadspoorten, de enige die in zijn geheel bewaard is gebleven. De, in late Lodewijk XIV-stijl opgetrokken poort, werd ontworpen door architect Jan Pieter van Baurscheidt de Jonge en stadsarchitect Jan de Munck. De poort werd gebouwd in de eerste helft van de achttiende eeuw en was de opvolger van verscheidene vroegere koepoorten. Waar de eerdere poorten dienden als verdedigingswerken, diende de nieuwe poort voornamelijk als sierpoort.

Kasteel Ter Hooge is een 18e-eeuws kasteel waarvan de geschiedenis van Ter Hooge teruggaat tot in de middeleeuwen. Verder bestaat het omringende park sinds 1947 voornamelijk uit eiken, essen en esdoorns. Vermoedelijk was edelman Sijmon van der Hooge de bouwheer van het eerste kasteel. Door de inundatie van Walcheren in 1944 ging het park rondom het kasteel verloren. Na het droogtrekken van Walcheren, maakte Heidemij samen met de toenmalige eigenaar R.W. graaf van Lynden het ontwerp voor een nieuw park. Dit was een vereenvoudigde versie van het vooroorlogse landgoed. In 1947 werd het park opnieuw aangelegd.

Het is een buitenplaats  waarvan het huidige gebouw dateert uit 1726. Destijds lag het uiteraard nog buiten de stad. De buitenplaats Toorenvliedt was tijdens de Tweede Wereldoorlog Duits hoofdkwartier van de Atlantikwall voor Walcheren en de beide Bevelanden. In het omliggende landgoed staan bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog was het door de aanleg van de bunkers en door de inundatie van Walcheren nodig om een nieuw park rondom het landhuis aan te leggen. De bekende landschapsarchitect Broerse verzorgde het ontwerp.

De waterwegverbinding vormt de verbinding tussen de Westerschelde bij Vlissingen en het Veerse Meer bij Veere. De aanleg vond plaats tussen 1870 en 1873 en droeg bij aan het economisch herstel van Middelburg. Koning Willem III opende op 8 september 1873 het kanaal en op diezelfde dag ook de nieuwe haven van Vlissingen. Naast het kanaal werd tussen Middelburg en Vlissingen een jaagpad aangelegd.