Kasteel Belfast, Cave Hill en de Titanic
AL GENERATIES LANGS IS CAVE HILL SYNONIEM MET BELFAST, MET ZIJN IMPOSANTE OMTREK ZICHTBAAR IN DE HELE STAD. HET MONUMENT, GENOEMD NAAR DE VIJF GROTTEN AAN DE KANT VAN DE KLIFFEN, BEVAT EEN SCHAT AAN NATUURLIJKE, ARCHEOLOGISCHE EN HISTORISCHE ELEMENTEN, WAARONDER HET KASTEEL VAN BELFAST. OP 370 METER BOVEN ZEENIEVEAU DOMINEERT DE CAVE HILL EEN GROOT DEEL VAN NOORD-BELFAST EN IS TE ZIEN VANUIT VELE PLEKKEN IN DE STAD. VANAF BEPAALDE UITKIJKPUNTEN, VOORAL IN HET CENTRUM VAN BELFAST, LANGS DE ANTRIM ROAD EN VANUIT HET OOSTEN VAN DE STAD, IS HET MOGELIJK OM EEN ZIJPROFIEL TE MAKEN VAN EEN MENSELIJK GEZICHT ALS JE NAAR CAVE HILL KIJKT. DIT PROFIEL ZOU DE INSPIRATIE ZIJN GEWEEST VAN GULLIVER VOOR JOHNATHAN SWIFT, DE VORM VAN DE HEUVEL ZIET ER OPVALLEND UIT ALS EEN REUS, LIGGEND, KIJKEND NAAR DE HEMEL.
Een snelle zoekactie via google leverde een mooie wandeling op vlakbij Belfast. De reden was dat we in de probleemwijken in Belfast liever niet onze auto wilde parkeren met alle bagage. En net voor het inchecken voor de vlucht naar Amsterdam was deze mooie wandeling de oplossing: parkeren bij het veilige kasteel en een rondje wandelen over Cave Hill. De uitzichten over Belfast zijn prachtig met in de verte dreigende wolken en zelfs plensbuien die je neer ziet dalen. Het is een perfect uitstapje in een parkachtig landschap rond het kasteel en verder imposante rotspartijen boven Belfast, de stad waar ooit de Titanic werd gebouwd.
Kasteel Belfast
Kasteel van Belfast ligt op de hellingen van Cavehill Country Park, Belfast, Noord-Ierland, op een prominente positie op 400 voet (120 m) boven zeeniveau. De locatie biedt vrij uitzicht op de stad Belfast en Belfast Lough.
Het oorspronkelijke kasteel van Belfast, gebouwd in de late 12e eeuw door de Noormannen, [1] bevond zich in de stad zelf, geflankeerd door de moderne dag High Street, Castle Place en Donegall Place in het huidige centrum van Belfast. Dit was de thuisbasis van The 1st Baron Chichester (beter bekend als Sir Arthur Chichester), maar werd in 1708 afgebrand en liet alleen straatnamen over om de site te markeren. In plaats van opnieuw te bouwen op de oorspronkelijke locatie, besloten de Chichesters om een nieuwe woning te bouwen in de buitenwijken van de stad, met als resultaat het hedendaagse Belfast Castle. Het huidige gebouw werd gebouwd tussen 1811 en 1870 door de 3rd Marquess of Donegall. Het werd ontworpen in de Schotse baronial stijl door Charles Lanyon en zijn zoon van het architectenbureau Lanyon, Lynn en Lanyon. Na de dood van Lord Donegall en de financiële ondergang van de familie voltooide de 8e graaf van Shaftesbury het huis.
Cave Hill
Cave Hill, soms gespeld als Cavehill, is een basaltheuvel met uitzicht op de stad Belfast, Noord-Ierland. Het maakt deel uit van de zuidoostelijke grens van het Antrim-plateau. Het onderscheidt zich door zijn ‘Napoleons neus’, een basalt die op het profiel van de keizer Napoleon lijkt. Er zijn drie grote grotten. De laagste is 21 voet (6,4 m) lang, 18 voet (5,5 m) breed en varieert van 7 tot 10 voet (3,0 m) in hoogte. Hierboven is nog een grot; 10 voet (3,0 m) lang, 7 voet (2,1 m) breed en 6 voet (1,8 m) hoog. Hierboven bevindt zich de derde grote grot, waarvan wordt gezegd dat deze is verdeeld in 2 ongelijke delen, die elk uitgebreider zijn dan de grotere van de andere grotten, maar de beklimming is notoir gevaarlijk en dus wagen er weinig aan. De grotten zijn door de mens gemaakt en er wordt verondersteld dat ze oorspronkelijk werden opgegraven voor de mijnbouw.
Titanic
Vanaf Cave Hill heb je een mooi uitzicht op het havengebied van Belfast waar eens de Titanic werd gebouwd.
De RMS Titanic was het tweede van een drietal luxeschepen uit de Olympic-klasse, die een groot deel van het trans-Atlantisch verkeer moesten verwerken. Het schip was eigendom van de rederij White Star Line, en werd gebouwd in Belfast. In de nacht van 14 op 15 april 1912 kwam de Titanic op haar eerste reis kort voor middernacht in aanvaring met een ijsberg; een deel van de stuurboordzijde werd op verscheidene plaatsen doorboord, en binnen drie uur was het schip gezonken. 1522 opvarenden kwamen om het leven. Hoewel dit naar aantal slachtoffers niet de grootste scheepsramp in de geschiedenis is, is het wel de bekendste, vooral omdat het schip als “praktisch onzinkbaar” bekendstond.
In 1985 werd het wrak teruggevonden onder leiding van Robert Ballard, waardoor veel informatie over het schip en zijn fatale reis aan het licht kwam. Drie grote scheepsdelen en een hoeveelheid kleinere resten liggen op 3800 meter diepte op de bodem van de oceaan.