Skip to main content
search

IVN-wandeling Engelenstede – Vinkel

KIJK ROND IN

ENGELENSTEDE

Engelenstede, heide en bos

DE WANDELING DOOR HET BOS BIJ ENGELENSTEDE TUSSEN ROSMALEN, VINKEL EN BERLICUM GAAT LANGS VELE SOORTEN BOMEN ZOALS LIJSTERBES, BERK, TAMME KASTANJE, JONGE BEUK EN KRENTENBOOM. OVER HELE VOCHTIGE GROND GA JE VERDER NAAR HEIDE EN GRAS WAAR SPECHT, MEES, VINK, GAAI EN HOUTDUIF LEVEN.

Een echte zondagmorgenwandeling op een plek waar ik jaren elke dag op weg naar werk in Den Bosch en Rosmalen doorheen reed. De regen doet er nog een schepje bovenop en maakt het bos nu nog mooier.

Engelenstede

De Engelenstede dankt haar naam aan de Boerenhoeve, die in 1760 in het noordelijke gedeelte stond. De eigenaar, de heer van Engelen, had aan de zijkant van zijn boerderij een engel ingemetseld. Omstreeks 1911 is de familie Hunink een belangrijk eigenaar in het gebied geworden.
Engelenstede is een restant van een heidegebied met vennen, dat in natte perioden plaatselijk erg drassig is. Om het overtollig water af te voeren, werd de Wetering gegraven. Landschappelijk gezien valt het gebied onder de jonge ontginningen, omdat de omgeving pas rond de eeuwwisseling werd ontgonnen. De Wetering mondt in ‘s-Hertogenbosch uit in het riviertje de Aa. Het bos is aangeplant voor de mijnbouw: stuthout voor de kolenmijnen in Limburg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een groot deel van het bos omgehakt. Eerst door de Duitsers en later ook door de Engelsen, die in het gebied waren gelegerd. Na de oorlog is een groot deel herplant, ook weer met naaldhout.

IVN-wandeling Engelenstede bij Vinkel

2 Comments

  • ruuddegraaf schreef:

    Bedankt voor je geweldige uitleg en foto’s Henrie! We gaan vandaag (26-07-2020) de Engelenstede eindelijk eens bekijken.

  • ruuddegraaf schreef:

    Op 26-7 de rode wandeling getracht te volgen vanaf de parkeerplaats bij Kaathoven 28 maar die konden we helaas niet afmaken door onduidelijke bewegwijzering. Op één driesprong was zelfs op alle drie de wandelpaden een rood paaltje te zien! Ook de plek van een paaltje was vaak onlogisch. Bijv. op een buitenbocht ipv binnenbocht zodat ook een aansluitend smal pad bedoelt zou kunnen worden. Ontluisterend, want er was wel duidelijk werk van gemaakt in een poging met vele paaltjes de route kenbaar te maken. Wel een mooi gebied dus hier gaan we nog wel eens naartoe.

Leave a Reply

Close Menu