Op een donderdagmorgen op weg naar Schiphol nam ik de kans om even een Knopenrondje te lopen. Het Knopenrondje Holendrecht van routemaker Rutger Burgers ligt ingeklemd tussen de drukte van de A2 en de spoorlijn Utrecht-Den Bosch. Maar wat een verrassend mooi groen en relatief stil hoekje aan de rand van Amsterdam. Het eerste gedeelte is weids, langs het Abcoudermeer en over het golfterrein De Hoge Dijk. Daarna is het kruip-door-sluip door, langs watertjes, rietkragen, knotwilgen en een Amerikaanse windmolen. Het pad kronkelt er op los waarbij je licht verhoogd door het verder natte gebied loopt. Ik heb me vermaakt na bijna stapvoets van file naar file op de A2 richting Amsterdam te rijden. Ja, zelfs vlakbij Amsterdam kun je nog rustig en stil wandelen.

Als je op de kaart van Amsterdam Zuidoost kijkt zou je niet vermoeden dat je er zo’n mooie wandeling in het groen kunt maken. Natuurlijk, het stadsgeruis is dichtbij met de A2 en het spoor om de hoek. Maar de onverharde kades en polderpaadjes van De Hoge Dijk laten je een uniek stukje natuur beleven. Al wandelend langs het water is er altijd wat te zien. Het korte rondje leid je langs het Abcoudermeer, waar Holendrecht en Amstel samenstromen. Vervolgens gaat de route over een met wilgen omzoomd wandelpad tussen de golfbanen van De Hoge Dijk. Klarenbeek is het groene pareltje in de wandeling. De veenweiden van Klarenbeek weerspiegelen het oer-Hollandse cultuurlandschap van weleer. Het terrein is het trotse bezit van natuurvereniging de Ruige Hof. Je wandelt er tussen hooiland, rietmoeras, knotwilgen, poelen en slootjes. Meer ‘buiten’ kun je zó dichtbij de stad niet zijn. Het paradijsje wordt geheel door vrijwilligers onderhouden.

Het Abcoudermeer is een klein en is vernoemd naar Abcoude waar het dicht bij ligt. In het meer mondt de Angstel uit en begint de Holendrecht. Het meer wordt rond 1300 genoemd onder de gebiedsbezittingen van het kapittel Sint-Pieter in Utrecht. Er wordt gezegd dat het meer zou zijn ontstaan bij een doorbraak van de Zuiderzee rond 1400 v.Chr., waarbij ook het het Naardermeer zou zijn ontstaan. Anderen menen dat het meer zich pas na ontginning in de 11de eeuw zou hebben gevormd.

Een veenweidegebied is een Nederlands landschapstype bestaande uit weiden op veengrond. Dit landschap wordt als kenmerkend gezien voor de lage delen van Holland en Utrecht. Tot de periode van de Grote Ontginning, die plaatsvond van de 10e tot en met de 13e eeuw, lagen in deze gebieden grote veenwildernissen. In tegenstelling tot de huidige situatie lag het maaiveld veelal enkele meters hoger dan het waterniveau, zodat er sprake was van ‘veenkussens’ gescheiden door veenwaterstroompjes. Door het graven van afwateringssloten werd het natte veenland ontwaterd om het geschikt te maken voor akkerbouw. Veenweidegebieden worden doorsneden door vele sloten en slootjes en begraasd door runderen en schapen. Het zijn in de traditionele vorm geschikte broedgebieden voor weidevogels zoals de grutto en de kievit.