Beversporen, een bedevaartsplaatsje en de Gulp
DE BEVERSPOREN BIJ DE EYSERBEEK ZIJN VERRASSEND, OOK HIER RUKT HET DIER OP ZOALS OP VELE PLEKKEN IN NEDERLAND. HOLLE WEGEN WISSELEN ELKAAR AF EN SLINGERENDE DOOR HET LANDSCHAP BEREIK JE WITTEM, HET BEDEVAARTSPLAATSJE WAAR PEERKE DONDERS HOOFD WAS VAN DE REDEMPTISTEN. HET PLAATSJE TREKT VEEL BEZOEKERS, HET KASTEEL AAN DE OVERKANT STAAT STATIG AAN DE GEUL EN VERDEROP IN GULPEN ZIE JE DE GULP IN DE GEUL STROMEN, HET DAL IS HIER BETOVEREND. LIMBURG OP ZIN BEST.
Wittem was de plaats waar mijn moeder elk jaar haar enige uitstapje maakte: de bedevaart naar het klooster en de kerk van Wittem. Als klein eerbetoon aan haar loop ik dit pad waarbij je vooral door holle wegen via de Eyserbeek Wittem bereikt. Vooral het laatste gedeelte over het Gerarduspad dwars over de akkers met zicht op het klooster van Wittem is mooi. In de kerk ga ik op zoek naar de beeltenis van Peerke Donders. Het klooster mochten we niet in, geen toegang. Maar in de kerk vraag ik aan een non waar het beeld staat en dat ik aan het einde van het Peerke Donderspad ben aangeland. Ze vertelt enthousiast over Peerke die melaatsen hielp in Suriname, ze leidt me rond en laat als laatste een prachtig schilderij in de refter van het klooster zien. Toch binnengekomen, bijzonder, ik bedank haar en voor ik vertrek zegt ze nog dat ik aan de Peerkewandeling mee kan doen: 7 dagen lopen van Tilburg naar Wittem. ’Nee dank je, andere wandelplannen.’’ Het is een serene bijzonder plek en van hieruit wandel je langs kasteel Wittem langs de Geul naar Gulpen, waar de Gulp aan je zijde stroomt. Verderop de heuvels op en tenslotte naar Wijlre en Schin op Geul waar je echt langs de oevers van de Geul loopt.