KIJK ROND OP
BEGRAAFPLAATS HAUPTFRIEDHOF BUER IN GELSENKIRCHEN
Hauptfriedhof Gelsenkirchen, rust en groene natuur
HET HEEFT ALTIJD EEN AANTREKKINGSKRACHT GEHAD OP MIJ, BEGRAAFPLAATSEN. IK BEN DE TEL KWIJT GERAAKT MAAR OVERAL WAAR IK EEN AANTAL DAGEN BEN, WIL IK DE DICHTSBIJZIJNDE BEGRAAFPLAATS BEZOEKEN. WANDELEN OP EEN KERKHOF HEEFT IETS BIJZONDERS. HET ZET JE AAN HET DENKEN OVER DE VERGANKELIJKHEID VAN HET LEVEN, JE ZIET DE GRAVEN VAN GESTORVENEN EN PROBEERT ER EEN BEELD OF VERHAAL BIJ TE PLAATSEN. MAAR VOORAL IS HET DE SERENE STILTE EN GROENE OASE DIE OP BEGRAAFPLAATSEN HEERST. VAAK MIDDEN IN OF VLAKBIJ DRUKKE PLEKKEN OF STEDEN, HEERST ER OP EEN BEGRAAFPLAATS RUST. DE CONTRASTEN ZIJN GROOT EN WANNEER IK IN EEN DRUKKE STAD BEN, EN DE DRUKTE BEU BEN, DAN ONTVLUCHT IK DE DRUKTE. WANDELEN OP EEN BEGRAAFPLAATS, IN HET GROEN EN IN RUST.
Hauptfriedhof Buer
In 1897 kocht de stad Buer een terrein van 6,3 hectare tussen Buer en Alder van de Middelichse boer Görtz . De begraafplaats was aanvankelijk alleen gepland voor de begrafenissen van Erler-burgers. Op 23 april 23 1899 werd de begraafplaats met een kleine kapel ingewijd. De begraafplaats was aanvankelijk verdeeld in katholieke en protestantse velden en er waren katholieke en protestantse begrafenistijden. Op 26 april werd Erler-mijnwerker Josef Hainisch als eerste begraven op het katholieke deel van de begraafplaats en voordat de eerste volwassen doden op 5 augustus 1899 op het protestantse deel van de begraafplaats werden begraven, waren er al 14 kinderen begraven. Toen in 1910, na een enorme bevolkingstoename, ook voor Buer-Mitte naar voren kwam dat de oude Buersche begraafplaats aan de Mühlenstraße niet meer genoeg zou zijn, koopt de gemeente tussen 1910 en 1914 alle tastbare landbouwgrond ten noorden en oosten van de begraafplaats. Vanaf 1915 werd de begraafplaats de centrale begraafplaats van Buer.
Een oase van groene natuur en rust
Op de begraafplaats zijn graven en gedenktekens voor de slachtoffers van beide wereldoorlogen. Er is een oorlogsgraf voor de graven van soldaten uit de twee wereldoorlogen. Ook de doden uit de tijd van de Frans-Belgische bezetting van het Ruhrgebied zijn hier begraven. In 1953 werd het huidige erestelsel voor de gevallenen van beide wereldoorlogen gebouwd met een groot stenen kruis. Ook is er het herinneringsmonument voor de gestorven mijnwerkers. Het is een immens groot terrein waar je uren rond kunt zwerven, wandelend. Je kronkelt tussen de graven, herinneringen, verdriet, imposante bomen, een overdaad aan bloemen en vooral rust.
WELKOM OP WANDELBLOG AMBULARE
BLOGS OP WANDELNET
WANDELROUTES ONTWERPEN
